Günümüz metal müzik dinleyici kitlesine baktığımız zaman çok çeşitli janraların hayranı olan karakterler karşımıza çıkıyor. Fakat bu kitleler arasında ortak payda diyebileceğimiz 2 temel düşünce var -ki istisnalar elbette olabilir- ben de bahsedeceğim iki gruba göre aslında bir istisna sayılırım. Bunlardan birincisi metal müziği Metallica ile sevmiş, dinlediği tür ne olursa olsun arada canı çekip Metallica açan bir grup. Diğeri ise Metallica’yı hiç beğenmeyip her ortamda ve her şekilde Metallica’yı nedensizce yeren grup. Bu iki gruba istisna olarak da ne bir Metallica fanıyım ne de adamların yaptığı müziğe saygısızlık yaparım. Eminim benim gibi kişiler de oldukça fazladır. Fakat bunu söylememin sebebi iki tarafa da müdahil olmayıp tamamen objektif olarak bakış açımı aktaracağımın teminatını vermek istememdi.
Öncelikle metal piyasasına baktığımızda Metallica için en popüler grup dememiz sanırım yanlış olmayacaktır. Karşısına en ciddi rakip olarak Iron Maiden olarak göze çarpsa da özellikle ülkemiz açısından baktığımızda Metallica ismi metal müzik denildiğinde ilk akla gelen isim. Bu popülerliğin Metallica’ya karşı bir düşmanlık oluşturması olağan olacaktır çünkü iyi ve popüler olan her şeyin bu dünyada marjinal bir düşmanı vardır. Metallica bu kadar popüler olmasaydı aynı oranla daha az sevmeyeni olacaktı. Bunu garanti edebilirim. Örnek olarak da bir başka thrash metal grubu Testament’ı verelim. Müzikleri zaman içerisinde değişime uğramış ve daha da sertleşmiş olsa da müzikal kalite, beste ve aranjman yeteneği ve vokal açısından Metallica’dan en ufak eksiği olmadığına inanmadığım grup bugün metal piyasasının en samimi ve sevilen gruplarından birisi konumunda. Aşırı popüler olmamaları onları iyi etkilemişe benziyor görüldüğü gibi.
Metallica’nın sevilmemesinin ikinci bir önemli nedeni ise aslında grubun elinde olan bir şey değil. Şöyle ki grubun popülerliği bu kadar büyük olunca dinleyici kitlesi de hem yaş hem de müzik türü olarak genişleyebiliyor. Bugün pop müzik dinleyen birisi bir şekilde Metallica sevebiliyor ya da daha küçük yaşlardaki dinleyiciler ilk olarak Metallica ile tanışıp gruba hasta olunca kendilerini ‘sert metalciler’ şeklinde adlandıran ilginç bir kitle tarafından hor görülebiliyorlar. Akabinde de ‘ya Metallica’nın kitlesi bu çoluk çocuk’ gibi ilginç yorumlarla grubun elinde olmayan bir şekilde grubu lekeliyorlar. Kaldı ki aynı yaşlardaki kardeşlerine de ‘al bak şunu dinle’ diye death metal vb. dinleteni olduğuna da ciddi şekilde inanıyorum bu gruptaki bazı kişilerin.
Bir diğer önemli nokta ise grubun tarihindeki bir dönüm noktası. Dave Mustaine’in gruptan ayrılışı. Malum, Dave Megadeth’i kurup orada mükemmel işlere imza atıp adını Big Four’a yazdırınca ciddi bir hayran kitlesi oluştu fakat kimileri gruba öylesine bağlı hale geldi ki Dave’in Metallica geçmişinden ötürü grubun yaptığı müziği reddedip ‘siz Dave’i nasıl atarsınız anasını satayım olur mu böyle şey ya?’ kafasıyla Metallica’ya karşı bir düşmanlık besler hale geldiler. Bence oldukça yanlış bir tutum. İkisi de güzel, ikisini de dinle işte?
Klişeler var bir de. Hammett iyi gitarist değilmiş, hep wah kullanıyormuş. Lars kötü davulcuymuş. Ben de Lars’ın iyi olduğu fikrine katılmıyorum evet fakat Lars’ın gruba kattıkları ortada. Geçtiğimiz günlerde patlayan ‘bassları kıstırması’ olayı dışında bir falsosu olduğuna da inanmıyorum. Ve de grubu önemli dönemlerde başarıyla yönetmesiyle Metallica’yı bugünkü günlerine getirmek konusunda büyük işler yaptı. Baktığımız zaman müzikal anlamda daha çok beğendiğim Slayer’ın bugünkü hali ortada ve bu Kerry King’in başarısız yönetiminden kaynaklı tamamen. Bir başka yazıda da Slayer’ı inceleyeceğim, örnek vermek amaçlı kullandım. Toparlarsak Dave Mustaine, Cliff Burton, Jason Newsted gibi kayıplardan sonra grubu hala en tepede tutmayı başarmış bir adam kendisi.
Kirk Hammett konusunda da Kerry King’in ‘Metallica Exodus’tan yanlış adamı aldı, Gary Holt’u almaları lazımdı‘ şeklinde bir açıklaması vardı. Şimdi Kerry King, Gary Holt ile beraber çalışıyor Slayer’da. Bakalım kendisi neler yapacak doğru adamla diyelim. Kirk Hammett’ı da Gary Holt’u da çok sevdiğimizi ekleyip klişeleşmiş wah pedalı muhabbetiyle Metallica’ya yerleştirmekten vazgeçelim diyelim.
Netice olarak grubun icra ettiği tür olan thrash metal’in fazla komplike olmaması ve Metallica’nın müzikal anlamda bir eksiklik barındırmaması ortada. Kişiler üzerinden liseli usulü şu daha iyi şu daha kötü karşılaştırması elbet yapabiliriz fakat bir bütün olarak Metallica’yı müzikal yeteneği öne göstererek sevmemek çok büyük bir yanlış.
