Malumunuz son dönemlerde Japon menşeli bir grup metal piyasasında hem olumlu hem de olumsuz anlamdaki yorumlarıyla fırtınalar estiriyor. Grup tahmin edebileceğiniz üzere Babymetal. Metalsucks tarafından yılın albümü seçilen Babymetal’in aynı isimli albümüne ben de birçok insan gibi inanılmaz bir önyargıyla yaklaştım. Peki yaptığım doğru muydu? Okumaya devam edin.
Grubun türünü “technical death metal” olarak tanımlayabilirim. Albümün introsu Babymetal Death isimli şarkı aslında muazzam başlıyor, brutal vokaller çok iddialı olmasa da ön yargımızı kıracak derecede iyi. Fakat bir sıkıntı var. Japon bir hanım –bence– dünyanın en kötü geri vokallerini yapıyor. Arkadaki atmosferik yapıdaki klavyeleri ve oldukça teknik icra edilen gitarlara, metal müziğin doğasına uygun hareket eden enstrümanlara o animeden fırlamış geri vokal bana kalırsa inanılmaz iticilik katıyor. Anime severler kusuruma bakmasınlar fakat ben Japonca’ya katlanamıyorum ve de animesever arkadaşımın ‘anime izle!‘ baskılarına hep bu sebeple olumsuz yaklaşıyorum. Ve maalesef bir metal albümünde karşıma çıktı bu dil. Benim gibi Japonca’dan hazzetmeyen arkadaşları üzecek bir haber bu maalesef.
Yazının ilk iki paragrafını introyu dinlerken yazdığım için özellikle ikinci paragrafta son derece olumlu yorum var. Fakat albümün devamı maalesef böyle değil. Japon dedik fakat Çin işi yapmışlar, introda dinleyicinin ağzına bir miktar bal çaldıktan sonra albüm tam bir Japon albümüne dönüyor. Brutal vokaller yok oluyor, back vokal olarak aralarda karşımıza çıkıyor, o sinir bozucu Japonca’yı duyuyoruz ve gerçekten katlanamayan birisi olarak sadece sizin için 55 dakika bu zulme katlandım. Albümü bir nebze folk metal olarak da yorumlayabiliriz zira Japon kültürüne ait olan elektronik sesler de (anime introlarından aşina olabilirsiniz) müziğe yedirilmiş. Fanı olmasam da fanlarını tatmin edecek bir tat bırakmış.
Babymetal, metal müziğin temeline sadık dinleyicilerin kolay kabullenemeyeceği bir albüm olarak göze çarpsa da Japonların iyi yaptığı işlerden biraz daha söz edeceğim. Gerçekten kaliteli bir prodüksiyon var albümde. Bunu boşuna söylemiyorum… Bakın, 2014 yılındayız ve bu teknoloji ile zaten prodüksiyon sıkıntısı çekmiyor gruplar. Fakat ben bu albümün prodüksiyonu çok iyi diye öne çıkarıyorsam, albüm bir tık öndedir. Kayıtlar, mixler, tonlar gerçekten muazzam olmuş. Japon teknolojisi diyorum size sadece.
Toparlayacak olursak Babymetal, Japon kültürünü metal müziğe kaliteli bir şekilde yedirerek 2014 yılında güzel bir iz bıraktı. Ayrıca benim gibi bir Japonca düşmanına ”Onedari Daisakusen” isminde, Japon bayan vokalin önde olduğu bir şarkıyı sevdirmeyi başardı. Ayrıca introdaki Babymetal Death şarkısı ile de death metal fanlarına zeytin dalı da uzattı. Grubun türü için yazının başında söylediğimiz technical death metal geçersiz bir söylem olarak kalıyor zira sadece introdaki şarkı için geçerli bir yorumdu. Albüm geneli için heavy metal/folk metal demek daha doğru olacaktır. Ve hoca olarak vaazı da verelim; Babymetal caizdir, Japonca kulaklarınızı kanatmıyorsa doya doya dinleyin. Çünkü sadece adları Babymetal, kendileri oldukça metal.
