Yazıma OH MY GOD! yani AMAN ALLAH’IM YARABBİM diyerek başlamak istiyorum. Çünkü bugün kimselerin bilmediği, oldukça yeni bir İtalyan grubun yani Cyrax’in 2. stüdyo albümü olan Pictures ile haşır neşir olacağız. 31 Mart 2015 tarihinde piyasaya sürülen albüm bundan yaklaşık 1 ay önce grubun yapım şirketi tarafından ‘abi bir bakın çok güzel grup’ şeklinde tarafımıza ulaştı. Biz de kulak verdik, ‘vay anasını satayım’ dedik.
Cyrax, günümüz progressive metal olgusunu oldukça iyi benimsemiş, içerisinde 2 solo gitar, birer bateri ve bass gitarın yanı sıra bir klavye, yaylılar, çello sanıyorum ve koro haline de dönüşen konuk vokallerle Pictures albümünü kaydetmiş çok güzide bir grup. Albümün henüz ilk şarkısı olan Cyrax daha girişinden farklılığını ve progressive metalin endüstriyel yapısını ortaya koyuyor ki albüm dinleyici için ilgi çekici bir hale geliyor. Bazı şarkılar vardır hani, kaymak gibi deriz ve de tam anlamıyla ‘kaymak gibi’ benzetmesi bunun karşılığını verir. Mesela Ghost’un Ritual’ı, Dillinger Escape Plan’in Mouth Of Ghosts’u. Cyrax’in Pictures albümündeki bütün şarkılar işte bu ayarda. Elektronik efektler, korolar, zarif klavye dokunuşları, Dream Theater’daki çiuv çiuvlar gibi değil, basit ve yerinde riffler, doğru sololar kısaca enstrümanların doğru basitliği ve olması gereken yoğunluğu yakalamış olması bu albümü bir progressive metal şaheseri yapmaya yetiyor.
Enstrümanların bütünlüğü hakkında söz etmem gereken bir şey var. Özellikle albümün ikinci şarkısı olan The 7th Seal’da öyle bir bölüm var ki bu yazıyı belki de bana yazdırma sebebi. İlk gitar soloya giriyor, solonun bitimi bir klavye solosuyla bağlanıyor, bütünlük en ufak şekilde bozulmadan klavye solosu devam ediyor, klavye solosu bitirince diğer gitarist soloyu devam ettiriyor. Dahiyane bir iş gerçekten. Dream Theater’ın tercih ettiği bu olayın bu şekilde yapılacağı ve böylesine ustaca icra edileceği inanın aklımın ucundan dahi geçmezdi.
Grubun esin kaynağını aramak pek güç değil aslında. Dream Theater’dan yukarıda söz etmiş olsak da ben grubun asıl etkilendiği grubun Between The Buried And Me olduğuna eminim. Zira vokal harici Cyrax oldukça BTBAM. Şarkıların duraksamasıyla gelen klavye soloları, akustik kısımlar, bass gitar ve bateri anlayışları bir progressive metal ve BTBAM severe zevk dolu anlar yaşatacaktır.
Cyrax ile ilgili olan tek endişem, duyulamayabilecek olmaları. Böyle bir grup böylesine muazzam albümüyle ismini duyuramazsa dünyaya gerçekten çok yazık olacak. Zira ikinci bir Ghost patlamasını Cyrax ikinci albümüyle yapabilir. Böylesine yetenekli ve müzikal anlamda deha diyebileceğimiz, modern zihniyette, enstrümana, türe, anlayışa hakim, farklılıklara son derece açık, elindeki her şeyi kullanmayı seven, konuk vokaller alan grup ileride neler neler yapar insanın kestirmesi güç. Yıllar önce Artillery’nin By Inheritance albümünden sonra yaşadıkları gibi kötü bir senaryo da olabilir, beklenen tanınmayı gerçekleştiremeyen ama kalitesinden ödün vermeyen bir grup da olabilir, en büyük festivallere adını yazdırabilen, tanındıkça sınırları daha da zorlayan bir progressive metal panzeri de olabilir.
Kendi adıma dinlediğim ve her saniyesinden ayrı keyif aldığım, içinde bir enstrümantal, ki ismi Phunkrax, 3 bölüme ayrılmış Shine Through Darkness ve her saniyesinde progressive metalin en uç noktalarını barındıran Cyrax, The 7th Seal, Cockroach, These Greenvalleys ve Oedipus Rex‘i barındıran Pictures adlı albüme verebileceğim en yüksek puan olan 5’i vermekten gurur duyuyorum. Albüm budur, yazım budur, prodüksiyon budur, azim budur, çalışma budur. En önemlisi progressive metal budur.
Türk Gitar Puanı: 
