1981 yılındaki Welcome To Hell albümü ile yükselişte olan metal müziği extreme bir hale getirip thrash, death, black metal gibi türlerin öncüsü olan Venom, From the Very Depths isimli albümünü yayınladı. Bir efsane olarak anılan grubun son albümü bundan 4 sene önceye tekabül ediyordu ve de hayranları yeni bir Venom albümünü sabırsızlıkla bekliyordu. Grubun bassçısı ve vokalisti, aslında her şeyi diyebileceğimiz Cronos‘un sağlık sorunlarını aşmasıyla ilk günkü arzuyla, muazzam ve punk etkileşimlerini de bolca barındıran, oldukça old-school havada ve modern bir prodüksiyon ile kaydedilmiş albüm.
Atmosferik ve kısa bir giriş ile, Eruptus ile açılışını yapan albüm bir anda anaya avrada sövdürürcesine mükemmel riffler geçişi, sert ve temiz vokaller ile insanı tokat değil yumruk yemişe çeviriyor. Welcome To Hell zamanındaki çok kirli kayıtları hatırlayacak olursak ve de grubun 80’li yıllara damgasını vurduğunu düşünürsek gelişen piyasanın getirdiği müzikal anlayışları tamamen reddetmediğini ancak özüne son derece sadık kaldığını söylemek gerekir. Kayıtlar için yine kirli kelimesini kullanmak mümkün örnek verecek olursak.
Enstrümanlara değinecek olursak riff olarak inanılmaz bir iş çıkartmış Venom. İşi bilmek deyimi Venom’a çok uyuyor zira. Türü yaratan grup oldukları bu kadar seneden sonra bir tükenmişlik sendromundan ziyade daha da iştah yaratmış Venom’da. Tıpkı AC/DC gibi Iron Maiden gibi Venom da ne olursa olsun kötü bir işe imza atmıyor, atamıyor. Çünkü ne olursa olsun ne yaptıklarını çok iyi biliyorlar. Albüm solo olarak da çok doyurucu. Sağdan soldan saçma sololar fışkırmıyor ya da herhangi bir solo eksikliği yaşatmıyor. Tam kararında. Davullarda da abartma ya da eksiklik olmadan tam olması gerektiği gibi doyurucu ve yaratıcı ataklar ile süslenmiş. Riffler hakkında söylemek istediğim bir başka şey de Stigmata Satanas isimli şarkının genelinin ne kadar muazzam olduğuyla birebir alakalı olacak. Albüm içerisinde bana göre ‘masterpiece’ eser Stigmata Satanas olmuş. Ve şarkının girişinde öyle tatlı karşılıyor ki grup insanı, 1981’deki In League With Satan’da tattırdıklarını tam 34 yıl sonra Stigmata Satanas ile bir kez daha tattırıyor. Bu çok önemli bir durum, tazeliğini koruduğunu net olarak görebiliyoruz Venom’un.
Bir paragraf da Cronos isimli metal müzik efsanesi adama açmak, adamak istiyorum. Conrad Lant yani Cronos, 52 yaşına geldin, Venom ile 11 (From the Very Dephts ile 12), Cronos ile 4 albüm kaydettin. Durmak bilmedin. Metal All Stars vb. oluşumlara dahil oldun. Konserler verdin. Hem bass gitarını çaldın, hem söyledin. Bu kadar şey yaptıktan sonra hala yaratıcılığından bir şey kaybetmedin, böyle bir albümde, böyle mükemmel partisyonlarla ve son derece güçlü, sert, nefreti, Venom’un zehrini kanımıza nüfuz ettirircesine vokallerle çıktın yine karşımıza. Bu adama söyleyebilecek olumsuz tek bir şey bulamıyorum, efsanedir, metal tarihine altın harflerle kazınması gerekmektedir.
Yazının sonunda Venom’u bir miktar daha öveceğim çünkü albüm mükemmel. 2015 yılındaki geniş piyasada çıkacak olan albümler arasında en iyilere kesinlikle girecek tabir-i caizse kafaya oynayacak bir albüm From the Very Dephts. 14 adet eşsiz old-school extreme metalini yansıtan, her birisinde farklı farklı tatlar bıraktıran, ben metal dinlemeyi severim diyen herkesin mutlaka dinlemesi gerektiğini düşündüğüm bir albüm. Venom’a dair her albüm haberinde ne olursa olsun yüzleri gülen insanlar olduğunu bilmek ve bu albümün o güzel insanları son derece mutlu ettiğini düşünmek, Venom’dan daha fazlasını beklemek için oldukça iyi bir sebep.
Türk Gitar Puanı: